Κιρσοί

Οι κιρσοί μπορεί να εμφανιστούν σε διάφορα μέρη του σώματος, αλλά οι πιο συνηθισμένοι είναι οι κιρσοί των κάτω άκρων. Αυτή η ασθένεια χαρακτηρίζεται από παραβίαση της εκροής αίματος, η οποία λιμνάζει στις φλέβες των ποδιών. Στην ιατρική, οι κιρσοί των κάτω άκρων ερμηνεύονται ως ασθένεια που συνοδεύεται από αύξηση του μήκους, εμφάνιση οφιοειδούς στροβιλισμού των σαφηνών φλεβών, καθώς και αύξηση του αυλού τους που μοιάζει με σάκο. Η νόσος σημειώνεται στο 17-25% του πληθυσμού. Επιπλέον, οι γυναίκες προσβάλλονται από αυτή την ασθένεια 3 φορές πιο συχνά από τους άνδρες.

Αιτίες της νόσου

Οι κύριες αιτίες της νόσου είναι:

• κληρονομικότητα;
• ηλικιωμένη ηλικία?
• υπερβολικό βάρος;
• φορώντας στενά εσώρουχα, καθώς και άβολα, ιδιαίτερα στενά, ψηλοτάκουνα παπούτσια.

Η επίδραση της κληρονομικότητας στην εμφάνιση και ανάπτυξη κιρσών δεν έχει ακόμη αποδειχθεί. Ωστόσο, σημειώνεται ότι ορισμένες οικογένειες έχουν αρκετά συχνά κιρσούς σε αρκετές γενιές. Σημειώνεται ότι οι κυρίαρχοι παράγοντες εμφάνισης της νόσου είναι η διατροφή, ο συγκεκριμένος τρόπος ζωής και οι αλλαγές στον ορμονικό κύκλο.

Ο κύριος παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη της νόσου είναι η παχυσαρκία και η συχνότητα εμφάνισης κιρσών αυξάνεται ανάλογα με τη σοβαρότητα της παχυσαρκίας.

Το υπερβολικό βάρος συνοδεύεται από καθιστική ζωή και ακατάλληλα οργανωμένη διατροφή. Για παράδειγμα, στον σύγχρονο κόσμο, κυριαρχούν τα επεξεργασμένα τρόφιμα και υπάρχει έλλειψη κατανάλωσης φυτικών ινών που περιέχονται στα ωμά λαχανικά, τα μούρα και τα φρούτα. Οι φυτικές ίνες είναι απαραίτητες για την ενίσχυση των αγγειακών τοιχωμάτων και τη μείωση της ενδοκοιλιακής πίεσης, κάτι που επίσης βοηθά στη μείωση του κινδύνου ασθενειών.

Εκτός από τη σωστή διατροφή, η διαδικασία της εργασίας θα πρέπει να είναι σωστά οργανωμένη. Κατά κανόνα, ένα άτομο ξοδεύει μια σημαντική περίοδο εργασίας σε όρθια ή καθιστή θέση, γεγονός που έχει κακή επίδραση στη λειτουργία της βαλβιδικής συσκευής των φλεβών. Η σκληρή σωματική εργασία που σχετίζεται με μεγάλο φορτίο στα πόδια κατά την ανύψωση βαρέων αντικειμένων θεωρείται εξίσου δυσμενής. Ένας άλλος παράγοντας κινδύνου που επηρεάζει την ανάπτυξη της νόσου είναι τα μεγάλα ταξίδια ή οι πτήσεις, που συνοδεύονται από την εμφάνιση στασιμότητας του αίματος στις φλέβες των ποδιών.

Μια άλλη πιεστική αιτία της νόσου είναι η μόδα. Έτσι, τα στενά εσώρουχα συμπιέζουν τις φλέβες στην περιοχή των βουβωνικών πτυχών και οι κορσέδες αυξάνουν σημαντικά την ενδοκοιλιακή πίεση, οδηγώντας σε κιρσούς. Το να φοράτε παπούτσια με ψηλά τακούνια θεωρείται εξαιρετικά επιβλαβές, ειδικά σε συνδυασμό με άβολα στηρίγματα καμάρας.

Ένας αποδεδειγμένος παράγοντας κινδύνου για φλεβική νόσο είναι η επαναλαμβανόμενη εγκυμοσύνη, που οδηγεί σε αλλαγές στην ενδοκοιλιακή πίεση, ενώ η ορμόνη προγεστερόνη επηρεάζει αρνητικά τα τοιχώματα των φλεβών και καταστρέφει το κολλαγόνο και τις ελαστικές ίνες.

Συμπτώματα κιρσών των κάτω άκρων

Τα κύρια συμπτώματα αυτής της ασθένειας είναι:

• φλέβες που προεξέχουν κάτω από το δέρμα,
• πρήξιμο,
• πόνος στα πόδια, ειδικά το βράδυ,
• αίσθημα κόπωσης
• αλλαγές στην εμφάνιση του δέρματος - μελάγχρωση, πάχυνση,
• απώλεια της ελαστικότητας του δέρματος, απώλεια μαλλιών σε περιοχές όπου εντοπίζονται διεσταλμένες φλέβες.

Τα κύρια ορατά σημάδια των κιρσών είναι οι σακοειδείς ή κυλινδρικές διαστολές των επιφανειακών φλεβών. Οι φλέβες γίνονται αφύσικα ελικοειδείς, προεξέχοντας πάνω από την επιφάνεια του δέρματος στην περιοχή των ποδιών και των ποδιών. Οι μεγαλύτεροι κιρσοί διορθώνονται μετά από μακρά σωματική εργασία.

Στο πρώτο στάδιο των κιρσών, τα συμπτώματα είναι λίγα και μη ειδικά. Το μόνο σύμπτωμα αυτού του σταδίου είναι η αίσθηση βάρους στα πόδια. Επίσης ανησυχητικό είναι η γρήγορη κόπωση, ένα αίσθημα καψίματος στα πόδια, το οποίο είναι ενοχλητικό μετά τη σωματική δραστηριότητα. Μερικές φορές εμφανίζεται βραχυπρόθεσμο οίδημα και πόνος κατά μήκος των φλεβών. Χαρακτηρίζεται από ήπιο πρήξιμο της ράχης του ποδιού και των αστραγάλων, που εμφανίζεται συχνά το βράδυ μετά από παρατεταμένη μονότονη άσκηση. Το πρωί, το οίδημα υποχωρεί χωρίς ίχνος και δεν παρατηρείται ορατή επέκταση των φλεβών.

Εάν εμφανιστούν αυτά τα σημάδια, είναι επιτακτική ανάγκη να συμβουλευτείτε έναν ειδικό έγκαιρα, αυτό θα αποτρέψει την εξέλιξη και την ανάπτυξη της νόσου. Σε περίπτωση ακατάλληλης θεραπείας, μια παραμελημένη κατάσταση οδηγεί σε χρόνια φλεβική ανεπάρκεια.

Ένα σημαντικό σύμπτωμα της φλεβικής ανεπάρκειας είναι οι φλέβες αράχνης - ένας ιστός από διεσταλμένα τριχοειδή αγγεία (0, 1 mm ή περισσότερα) που είναι ορατά μέσω του δέρματος. Οι γυναίκες θεωρούν τέτοια «αστέρια» ως καλλυντικό ελάττωμα, αλλά οι άνδρες απλά δεν τα προσέχουν. Μερικές φορές αυτό είναι απλώς μια εκδήλωση ορμονικών διαταραχών, κατάχρησης της σάουνας ή του σολάριουμ. Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ευρυαγγείες είναι ένα από τα πρώτα σημάδια συμφόρησης φλεβών και ανάπτυξης κιρσών. Εάν υπάρχει μια σχετικά μικρή περιοχή μιας τέτοιας διαταραχής στο δέρμα, θα πρέπει οπωσδήποτε να συμβουλευτείτε έναν ειδικό.

Διάγνωση κιρσών

Ένας αγγειοχειρουργός μπορεί να διαγνώσει τους κιρσούς μέσω μιας εξέτασης ρουτίνας, του υπερηχογραφήματος των φλεβών, καθώς και με τη χρήση φλεβογραφίας, η οποία είναι η ένεση ειδικών φαρμάκων σε μια φλέβα και η παρακολούθηση της αντίδρασής τους.

Όταν επισκέπτεστε έναν γιατρό, θα σας προσφερθεί μια ειδική εξέταση που αποτελείται από διάφορες διαδικασίες.

1. Μια εξέταση αίματος (γενική), η οποία θα δείξει το βαθμό πάχυνσης, την πήξη του αίματος (ευαισθησία σε θρόμβωση), την παρουσία ή απουσία φλεγμονής (επιβεβαίωση θρομβοφλεβίτιδας).
2. Υπερηχογράφημα των φλεβών, που προσδιορίζει τις πληγείσες περιοχές. Συνιστάται να γίνεται υπερηχογράφημα αγγείων για τον εντοπισμό σημείων κιρσών, ακόμη και αν έχουν ήδη εμφανιστεί φλέβες αράχνης.
3. Η ρεοβασογραφία είναι μια μέθοδος που προσδιορίζει την ανεπάρκεια παροχής αίματος (θρέψης) στον ιστό με μαθηματικούς υπολογισμούς. Έτσι προσδιορίζεται το στάδιο της νόσου, το οποίο είναι απαραίτητο για την επιλογή μεθόδων θεραπείας.
4. Χειρουργικές μέθοδοι, όπως η φλεβογραφία (βλ. παραπάνω), χρησιμοποιούνται πολύ σπάνια για την εκτίμηση της κατάστασης του φλεβικού συστήματος.

Μέθοδοι θεραπείας για κιρσούς

Η αντιμετώπιση των κιρσών είναι αρκετά δύσκολη, γι' αυτό συνιστάται να την αποτρέψετε. Οι συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας περιλαμβάνουν ειδικά δισκία και αλοιφές που συνταγογραφούνται από τον γιατρό, φορώντας καλσόν και κάλτσες με ειδικά κορδόνια περίσφιξης. Η χειρουργική θεραπεία των κιρσών είναι επίσης δυνατή, κατά την οποία οι διεσταλμένες φλέβες αφαιρούνται από ένα άτομο χρησιμοποιώντας τη μέθοδο έλξης. Η θεραπεία με λέιζερ και η σκληροθεραπεία θεωρούνται πολύ αποτελεσματικές.

Οι κιρσοί είναι εξαιρετικά ανησυχητικές για τους ασθενείς από αισθητικής άποψης. Οι γιατροί θεωρούν απαραίτητο να κάνουν μια επέμβαση. Για να μειωθεί ο κίνδυνος επιπλοκών και να επιταχυνθεί η ανάρρωση, οι ειδικοί συνταγογραφούν ένα ειδικό μικρονισμένο φάρμακο που βοηθά στην αύξηση του τόνου στις φλέβες, στην ανακούφιση των φλεγμονωδών αντιδράσεων και στην τόνωση της ροής της λέμφου.

Μη χειρουργική θεραπεία

Η μη χειρουργική θεραπεία των κιρσών είναι επιτυχής μόνο στην αρχή της νόσου, εάν οι δερματικές εκδηλώσεις είναι ήπιες, μειώνοντας μετρίως την ικανότητα εργασίας. Η συντηρητική θεραπεία πραγματοποιείται εάν η χειρουργική θεραπεία αντενδείκνυται. Η μέθοδος αυτή είναι υποχρεωτική και για την μετεγχειρητική περίοδο προκειμένου να αποφευχθεί η υποτροπή της νόσου.

Η συντηρητική θεραπεία είναι:

• μείωση της επίδρασης των παραγόντων κινδύνου,
• επαρκή σωματική δραστηριότητα,
• ελαστική συμπίεση,
• φάρμακα,
• χρήση φυσιοθεραπείας.

Τα άτομα που έχουν παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη κιρσών ή κληρονομική προδιάθεση θα πρέπει να συμβουλεύονται έναν φλεβολόγο δύο φορές το χρόνο, υποβάλλοντας σε υπερηχογράφημα των φλεβών.

Με τη συντηρητική θεραπεία, είναι απαραίτητο να εκπαιδεύετε συνεχώς τις φλέβες, να κρατάτε τα πόδια σας ψηλά για μεγάλο χρονικό διάστημα και να φοράτε μόνο άνετα, άνετα παπούτσια.

Παρουσιάζεται περπάτημα, καθώς και κολύμπι ή ποδηλασία. Η σωματική δραστηριότητα πρέπει να πραγματοποιείται μόνο υπό την προϋπόθεση ελαστικής συμπίεσης. Η ελαστική συμπίεση είναι μια συντηρητική μέθοδος αντιμετώπισης των κιρσών χρησιμοποιώντας ελαστικό επίδεσμο ή ιατρικό πλεκτό. Αντενδείκνυται η ενασχόληση με τραυματικά αθλήματα όπως ποδόσφαιρο, βόλεϊ και άλλα.

Για τους κιρσούς, συνιστάται η χρήση φλεβοτονικών φαρμάκων. Η δράση τέτοιων φαρμάκων στοχεύει στην ενίσχυση των τοιχωμάτων των φλεβών.

Όλες οι λαϊκές θεραπείες, συμπεριλαμβανομένων των φαρμακευτικών βοτάνων, δεν θα είναι ποτέ τόσο αποτελεσματικές όσο τα φαρμακευτικά φάρμακα. Δεν πρέπει να κάνετε αυτοθεραπεία· οποιαδήποτε φαρμακευτική θεραπεία χρησιμοποιείται μόνο σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού. Η τοπική θεραπεία πραγματοποιείται μόνο εάν δεν υπάρχει θρόμβωση ή θρομβοφλεβίτιδα.

Χειρουργικές μέθοδοι θεραπείας

Η πλήρης θεραπεία των κιρσών των κάτω άκρων επιτυγχάνεται μόνο με χειρουργική θεραπεία.

Χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες μέθοδοι χειρουργικής θεραπείας:

1. Φλεβεκτομή— αφαίρεση κιρσών κατά την επέμβαση. Αυτή η διαδικασία αντενδείκνυται εάν ο ασθενής έχει σοβαρή συνοδό νόσο ή όψιμο στάδιο κιρσών.Η επέμβαση δεν πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, της παρουσίας πυωδών διεργασιών στο σώμα ή για ηλικιωμένους.

   Η χρήση μεθόδων ενδοσκοπικής θεραπείας καθιστά μια τέτοια επέμβαση όσο το δυνατόν ασφαλέστερη, καθώς και κοσμητικά ωφέλιμη. Το σύνολο των μέτρων για τους σκοπούς της ταχείας ανάρρωσης μετά την επέμβαση εξαρτάται εξ ολοκλήρου από την πολυπλοκότητα της χειρουργικής διαδικασίας, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη γενικές αρχές. Οι τελικές ραφές σχηματίζονται μετά από 6 μήνες, επομένως, για να αποφευχθούν ζημιές και καλλυντικά ελαττώματα, είναι απαραίτητο να αποκλειστούν οι τραχιές μηχανικές κρούσεις σε αυτές (χρήση σκληρού σφουγγαριού, στενού, άβολου ρουχισμού). Μην πλένετε με ζεστό νερό. Μετά την επέμβαση, πρέπει να χρησιμοποιείται ελαστική συμπίεση για 6 μήνες. Στο μέλλον, η καλτσοποιία συμπίεσης θα είναι απαραίτητη για «επιβλαβή» φορτία (βαριά ανύψωση, μεγάλα ταξίδια).

2. Σκλήρωση- ένεση σε φλέβα ειδικής ουσίας (σκληρυντικού) που προκαλεί «κόλλημα» των φλεβικών τοιχωμάτων για να σταματήσει η ροή του αίματος. Με αυτόν τον τρόπο αφαιρείται το αισθητικό ελάττωμα, αφού η φλέβα γίνεται αόρατη. Αυτή η μέθοδος είναι αποτελεσματική μόνο όταν διαστέλλονται μικρά κλαδιά των κύριων φλεβικών κορμών. Μετά τη διαδικασία της φλεβικής σκλήρυνσης, οι ασθενείς δεν χρειάζονται αποκατάσταση.

3. Πήξη με λέιζερ— καταστροφή του τοιχώματος της φλέβας υπό τη δράση λέιζερ, λόγω της οποίας «σφραγίζεται» ο αυλός των φλεβών. Ενδείκνυται για εκείνους των οποίων η διαστολή φλέβας δεν υπερβαίνει τα 10 mm. Η διαδικασία απαιτεί αναισθησία, έγκαιρη ενεργοποίηση του ασθενούς και μακροχρόνια ελαστική συμπίεση.

Πρόληψη κιρσών των κάτω άκρων

Επί του παρόντος, αποδίδεται μεγάλη σημασία στην πρόληψη των κιρσών. Είναι απαραίτητο να εκτελούνται τακτικά απλά μέτρα που μπορούν να μειώσουν σημαντικά όχι μόνο τον κίνδυνο εμφάνισης, αλλά και την ανάπτυξη και εξέλιξη της νόσου.

• Δραστήριος τρόπος ζωής, μετρημένη εναλλαγή μακρών στατικών φορτίων με άλλα είδη σωματικής δραστηριότητας, όπως περπάτημα, τρέξιμο, ποδηλασία, κολύμπι και εκτέλεση απλών ασκήσεων στη δουλειά.
• Συχνά κρατώντας τα πόδια σε ανυψωμένη θέση.
• Διατήρηση δίαιτας και παρακολούθηση του βάρους σας.
• Είναι χρήσιμο να φοράτε άνετα παπούτσια με μέγεθος τακουνιού όχι μεγαλύτερο από 4 cm, χρησιμοποιώντας ορθοπεδικούς πάτους.
• Όταν χρησιμοποιείτε οιστρογόνα, αντισυλληπτικά ή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, πρέπει να υποβληθείτε σε υπερηχογράφημα των φλεβών των κάτω άκρων.

Η υγεία μας εξαρτάται μόνο από εμάς και για να παραμείνουμε ένα χαρούμενο άτομο που δεν ενοχλείται από καμία ασθένεια, είναι σημαντικό να παρακολουθείτε προσεκτικά τον τρόπο ζωής σας, να είστε σωματικά δραστήριοι και να τρώτε σωστά.